سرمایه برباد رفته یک اتحادیه

معمولاً در کنار اتحادیه‌ها یک یا چند انجمن یا سندیکا هم فعالیت می‌کنند، اما اینکه یک حوزه از فعالیت و کسب‌وکار، دو اتحادیه داشته باشند نادر است. این موضوع باعث اختلاف‌نظر شدید دو اتحادیه «اتحادیه صنف آسانسور و تولیدکنندگان و تعمیرکاران وسایل الکترومکانیکی تهران» و اتحادیه جدیدتر «اتحادیه کشوری آسانسور و پله‌برقی» شده است. شکل‌گیری اتحادیه کشوری از همان ابتدا با مخالفت‌ها و شکایات متعدد مواجه شد، اما به نظر می‌رسد که سرنوشت نهایی این اختلاف بعد از گذشت چند سال، به نتیجه عملی نرسیده است.  

رای دیوان را گرفتیم  

علی‌اکبر ایلخانی، رئیس اتحادیه صنف آسانسور و تولیدکنندگان و تعمیرکاران وسایل الکترومکانیکی تهران در این رابطه گفت: «شکایت کردیم و رای گرفتیم، اما به اجرا درنیامد. همچنان پیگیر هستیم، اما تلاش‌ها بی‌نتیجه بوده است. این اتحادیه کشوری است و تاکنون ۵۰۰ نفر از اعضای ما را جذب خود کرده‌اند. این کار غیرقانونی است، چون طبق ماده ۲۱ قانون صنفی اتحادیه زمانی می‌تواند در سطح کشوری فعالیت کند که تعداد اعضای آن به حد نصاب رسیده باشد». وی در ادامه افزود: «فعلاً در زمینه آسانسور فعالیت نداریم. حدود یک سال است که سایت ما بسته شده است. سندیکای صنایع آسانسور و پله‌برقی ایران و خدمات وابسته هم مثل ما مخالف این وضعیت است. حوزه آسانسور بود که به صنف ما جان و رونق داده بود. متاسفانه اکنون با رفتن تعداد زیادی از اعضا، از قدرت اتحادیه ما کاسته شده است. ضربه مهلکی به اتحادیه وارد شد. مبالغ زیادی به اتاق اصناف بدهکار هستیم. از دیوان هم رای گرفته‌ایم، ولی عمل نشده است. توجیه مسئولان برای شکل‌گیری تشکل جدید آن بود که این صنف باید یکپارچه شود. گفتند تعداد اعضا کم است و همه باید در قالب یک اتحادیه کشوری فعالیت کنند. این در حالی است که عملکرد اتحادیه ما به‌مراتب بهتر از اتحادیه جدید بوده است». تخلف قانونی آشکار ایلخانی در تشریح بعد دیگری از این موضوع گفت: «آن‌ها حداکثر می‌توانستند اتحادیه استانی ایجاد کنند، اما مستقیماً اتحادیه کشوری خلق کردند. این کار کاملاً غیرقانونی است. یک اتحادیه جدید ابتدا باید در سطح همگن و بعد در سطح شهری و در نهایت در سطح استانی و کشوری شکل بگیرد. اتحادیه کشوری آسانسور و پله‌برقی از همان ابتدا در سطح کشوری تشکیل شد. حتی اتحادیه ما در تهران که حدود ۵۰۰ عضو داشتند حق تشکیل اتحادیه کشوری نداشت». امور حل اختلاف مرتبط با آسانسور همچنان در این اتحادیه انجام می‌شود: تکلیف شکایت هنوز نهایی و مشخص نشده است. پرونده‌های مربوط به شکایات مشتریان و اموری مثل آموزش همچنان در اتحادیه ما انجام می‌شود. روی حوزه آسانسور سرمایه‌گذاری زیادی کرده بودیم. در همین راستا آموزشگاه خاص آسانسور را زیرنظر سازمان فنی و حرفه‌ای، راه‌اندازی کردیم. به این بخش امیدوار بودیم و کار زیادی برایش انجام دادیم، اما ناگهان محروم شدیم. علی‌اکبر ایلخانی در ادامه افزود: «بیشتر اعضای ما تولیدکننده هستند. در مجموع موقعیت ما تضعیف شده است و بازار رونق چندانی ندارد. واردات کالای چینی هم به نوبه خود وضیعت را دشوارتر کرده است. در ارتباط با قیمت آسانسور نمی‌توان میانگین مشخص ارائه کرد. قیمت از ۵۰ میلیون شروع می‌شود و به یک میلیارد هم می‌رسد. تعداد طبقات، نوع جنس و مواد به کاررفته، ایرانی و خارجی بودن روی قیمت آسانسور تاثیر می‌گذارد.